Pazar, 05 Kasım 2017 19:43

Doku Bağlama Teknikleri Özel

Öğeyi Oyla
(0 oy)

 

Tülbent Esaslı Dokusuz (Nonwoven) Yüzeylerde Doku Bağlama (Sabitleme) Teknikleri

 

 

Kesikli ve kesiksiz elyaf kullanılarak yapılan tülbent esaslı dokusuz (nonwoven) yüzey üretiminde, üretilen ürünlerin özellikleri bazı kullanım alanlarında ihtiyaçların tamamını karşılayamadığından, oluşturulan dokunun sabitlenmektedir.  Dokuyu sabit hale getirme kimyasal, mekanik ve ısıl işlemler ile gerçekleştirilmektedir. Doku bağlama (sabitleme) işlemi genellikle doku oluşturma işleminden hemen sonra uygulanmaktadır. Doku oluşturma tekniklerinde olduğu gibi, doku bağlama (sabitleme) tekniklerinin seçilmesinde de ekonomiklik, çok yönlülük ve istenilen ürün özellikleri esas alınmaktadır. Üretilmesi düşünülen dokusuz yüzeylerin fiziksel özelliklerinde, kullanılan elyaf ve doku oluşturma yönteminin yanında, bağlama (sabitleme) tekniğinin etkisi büyük olmaktadır.

 

 

Doku sabitleme teknikleri;

 

 

1-Mekanik

 

2-Kimyasal

 

3-Isıl yöntemler

 

Olmak üzere 3 ana başlık altında toplamak mümkündür.

 

 

Mekanik teknikler;

 

 

1-İğneleme

 

2-Su jeti ile sabitleme

 

3-Dikme

 

Olmak üzere 3 farklı teknikten oluşmaktadır.

 

 

Kimyasal yöntemler;

 

 

1-Emdirme

 

2-Püskürtme

 

3-Pudralama

 

4-Kimyasalı desenle aktarma

 

5-Köpükle aktarma

 

Olmak üzere 5 farklı teknikle uygulanabilmektedir.

 

 

Isı yöntemlerde ise;

 

 

1-Sıcak silindirler

 

2-Boşluklu silindirler

 

3-Ses dalgaları

 

4-Sıcak hava

 

5-Radyasyon

 

Olmak üzere 5 farklı teknik uygulanarak doku bağlama (sabitleme) işlemleri yapılabilmektedir.

 

 

 

 

 

dks012 

 

 

MEKANİK BAĞLAMA (Mechanical-Bonding  ) TEKNİKLERİ

 

 


Çeşitli yöntemlerle elde edilen elyaf ve tülbent yapıların tekstil yüzeyi olarak kullanılabilmesi için doku oluşturmanın ardından uygulanan mekanik bağlama tekniklerinde amaç elyafları birbirine dolaştırarak bir çeşit keçe oluşturmaktadır.

 

 

A- İğneleme (Needle-Punch) Tekniği

 

 

 

dks018a

 

 

Her elyaf türüne uygulanabilen bir yöntemdir. Sonsuz elyaf serme ve mekanik serme işlemlerinden gelen tülbent üzerine iğne hareketinin görüldüğü bu teknikte, üzerinde çentikler bulunan iğnelerin doku üzerine dikey olarak indirilmesi ve çekilmesi esasına dayanmaktadır. 

 

 

 

 

dks024 

B- Su Jetiyle Bağlama (Spunlace) Tekniği

 

 

Su jetiyle bağlama işlemi daha çok mekanik serme teknikleriyle hazırlanan dokulara uygulanır. Bu teknikte; dokuyu oluşturan elyafların birbirine bağlanması için ince ve yüksek basınçlı su jeti kullanılır. Su jeti delikli ve desenli bir zemine uygulanırsa mükemmel bir kapatma ve dokuma görüntüsü oluşturulabilir. Alttan vakum uygulanarak yüzeydeki fazla su uzaklaştırılır. Daha sonra hava veya silindirli kurutma işleminden geçirilerek kurutulur. En önemli özelliği maliyetin azalmasına karşın üretim hızının artmasıdır. Kullanılan suyun pH nın nötr olması, sert olmaması, bakteri ve organik madde içermemesi gerekir.

 

 

Bu teknikle bağlanarak üretilen dokusuz yüzeyler;

 

 

tıbbi paketler, önlükler, başlıklar gibi ürünlerin üretilmesinde kullanılmaktadır. Ayrıca temizlik bezleri, tıbbi süngerler, makyaj temizlik pedleri, koruyucu endüstriyel giysiler, yatak dolgu malzemesi, suni deri altı, ev tekstilleri, duvar kâğıtları, filtre malzemesi gibi daha birçok alanda kullanılmaktadır.

 

 

 

 

dks015  

 

 

 

C- Dikme (Stitch-Bonding) Tekniği

 

 

 Bu teknikte, oluşturulan doku iğneleme yöntemine benzer şekilde iğne yardımıyla iplikle dikilmektedir. Dikme işlemi, normal düz dikiş gibi gerçekleştirilebildiği gibi, çözgülü örmeye benzer şekilde uygulanan dikiş tekniği ile gerçekleştirilebilmektedir. Dikme tekniğinde, elyaf yüzeyi hareketli bant ile dikiş bölgesine sevk edilmekte, dikiş işlemi ipliği taşıyan iğnenin dokuya giriş çıkışı ile sağlanmaktadır.Oluşturulan dokusuz yüzeyler, iğneleme tekniğiyle üretilen yüzeylere benzer özellikler göstermekle birlikte, jeotekstil, astar, döşemelik malzeme olarak kullanılabilmektedir.

 

 

 

 

 

 dks016

 

 

 

KİMYASAL BAĞLAMA (Chemical-Bonding ) TEKNİKLERİ

 

 

Kimyasal doku bağlama tekniği; reçineler, polimer emülsiyonu, dispersiyonu ya da çözeltisi gibi kimyasal maddeler kullanılarak elyafların birbirine bağlanması esasına dayanmaktadır.

Bu teknik elyafların bağlanmasını sağlayan kimyasal maddenin (binder) ;

 

 

1-Dokuya uygulanması

 

2-Bağlayıcının pıhtılaştırılması

 

3-Kurutma ve fiske basamaklarını

 

İçermektedir.

 

Bağlayıcı maddenin yapıya uygulanması;

 

 

1-Emdirme

 

2-Püskürtme

 

3-Köpüklüme

 

4-Desenli aktarma

 

5-Pudra şeklinde aktarma

 

Olmak üzere beş farklı şekilde yapılabilmektedir.

 

Kimyasal bağlamada;

Yaygın olarak akrilat polimer ve kopolimerleri, stiren-bütadien kopolimerleri ve vinilasetat etilen kopolimerleri gibi kimyasal maddelerin bağlayıcı olarak kullanımı yaygındır.

 

 

ISIL BAĞLAMA (Thermal-Bonding) TEKNİKLERİ

Isıl bağlama; termoplastik polimerlerden üretilmiş elyaflardan meydana gelen dokuların ısıl özelliklerinden faydalanılarak uygulanabilen bağlama tekniğidir. Bu teknikte; doku oluşumu sırasında yapıyı oluşturan esas hammaddenin yanı sıra yapıya bağlayıcı elyaflarda eklenmelidir. Bağlayıcı görevi yapan elyaflar, kolay erimeleri ve çözünmeleri sayesinde yanında bulunan diğer elyaflara kenetlenerek veya yapışarak bağlanmaktadır. Söz konusu yöntem ısının uygulanma şekline göre beş farklı şekilde gerçekleşmektedir;  

           

1-Sıcak Silindirlerle Bağlama (Calendering)

 

2-Boşluklu Silindirlerle Bağlama (Point Bonding)

 

3-Sıcak Havayla Bağlama (Oven Bonding)

 

4-Ses Dalgalarıyla Bağlama (Ultrasound Bonding)

 

5-Radyasyonla Bağlama (Radiant Bonding)

 

 

A-Silindir ve Boşluklu Sistem ile Isıl Bağlama (Calender Point Bonding)

 

 

Isı ve noktasal (bölgesel) basınç altında gerçekleştirilen ısıl doku bağlama işlemidir. Bu teknikle bölgesel bağlama yerlerinde boşluklu silindirin dizaynına göre değişik desenler oluşturmak mümkündür. Desen tipine göre bölgesel, noktasal veya kabartma tipli olmak üzere üç farklı yöntem mevcuttur. Isı, basınç, geçiş hızı, silindir deseni ve soğutucu silindirlerin yeri önemli bir faktördür. Ayrıca bu teknikle desen türüne göre oldukça sağlam dokular elde edilebilir. Bu teknikle başta tela üretimi olmak üzere, çocuk bezleri, kadın bağları, ayakkabı iç kaplaması, suni deri altı gibi çeşitli tülbent esaslı dokusuz yüzeyler üretilmektedir.

 

 

 

 

dks017

 

Okunma 4138 defa Son Düzenlenme Perşembe, 06 Ocak 2022 17:37
?<